سنجش میزان پایداری نواحی روستایی برمبنای مدل تحلیل شبکه، با استفاده از تکنیک بردا مطالعه موردی: نواحی روستایی شهرستان فسا

امروزه توسعه روستایی به عنوان یکی از مباحث توسعه با چالش های فراوانی روب ه روست و بدون انجام سنجش و برنام ه ریزی و تصمی م گیری، پویایی از تصمیم گیری بهینه و فرایند بازخورد توسعه پایدار حذف می گردد. در این تح ق یق برای سنجش میزان پایداری نواحی روستایی از مدل تحلیل شبکه ای که یکی از تکنیک های تصمیم گیری چندمعیاره ب ه شمار می آید، استفاده شده است . مدل تجزیه و تحلیل شبکه از سلسله مراتب کنترل، خوش ه ها، عناصر روابط بین بخشی، بین عناصر و بین خوش ه ها تشکیل شده است که موضوع تصمیم گیری را به چند سطح مختلف تجزیه می کند و وابستگی درونی بین مؤلف ه ها و درون شبکه را کنترل و مدیریت می کند. در این تحقیق از شاخ ص های در نظر گرفته شده مربوط به هر یک از ابعاد پایداری برای سنجش نواحی روستایی استفاده شده است . براساس چنین هدفی، فرضیه تحق یق این گونه صورت بندی شده است که بین ابعاد پایداری (اجتماعی، اقتصادی و محیط ی ) منطقه مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد . روش شناسی تحقیق توصیفی و تحلیلی است و با استفاده تکنیک بردا 250 خانوار در 46 روستا در چهار بخش شهرستان فسا مورد بررسی قرار گرفته است، به گونه ای که بعد از محاسبه وزن ها با استفاده از تکنیک بردا، تفاوت در میزان پایداری ابعاد اقتصادی، اجتماعی و محیطی نواحی روستایی این شهرستان مشخص شو د . یافته های تحقیق نشان می دهد به دلیل وجود ه م پیوندی میان شاخص ها و معیارها در ابعاد مختلف برای سنجش دقیق پ ایداری، توجه به گروه ها و ابعاد مختلف پایداری به صورت مستقل از یکدیگر، همچنین استفاده از نظرسنجی ها و در نظر گرفتن نظریات کارشناسی الزامی است و از این رو شیوه تصمیم گیری گروهی با بهره گیری از رو ش بردا و پرسشنامه و به خاطر توجه به ساختار شبکه ای و متقابل شاخص ها و معیارها در anp ترکیب داده های آن در مدل این مدل، دارای کارایی بالایی است.